En hoe gaat reflexintegratie samen met logopedie?
Het lijken erg moeilijke woorden, maar er zit een hele praktische gedachtegang achter. Het begint vaak bij een van de volgende uitspraken:
‘Het is bijna alsof hij zijn lichaam niet voelt.’
‘ Hij doet zo zijn best en ik weet dat er zoveel in zit. Het lijkt er gewoon niet uit te komen!’
‘Ze lijkt voortdurend aan te staan en komt hierdoor niet tot leren.’
‘Ik merk dat de spraak- en taalontwikkeling achterloopt op zijn leeftijdsgenootjes, maar eigenlijk heb ik het vermoeden dat er meer aan de hand is. Zo zie ik aan de manier van bewegen en in de manier waarop hij functioneert in de klas dat er iets in de verwerking ‘anders’ loopt.’
Dit zijn een aantal uitspraken die ik heel veel hoor in de praktijk. Het spraak- taalprobleem, waarvoor logopedie is ingeschakeld lijkt niet het probleem op zich. Er is meer aan de hand. Ouders kunnen er niet volledig de vinger op leggen maar voelen dit haarfijn aan. Het verbaast me altijd weer hoe goed ouders dit kunnen verwoorden en hoe vaak ze het bij het rechte eind hebben.
Meerdere instellingen hebben aangegeven dat er niks aan de hand is en dat er geen reden is om je druk te maken. En toch zit er iets.. Begrijp me niet verkeerd, je druk maken heeft nooit zin. Maar het is een goed moment om in actie te komen. Het probleem dat je kind ervaart bij de basis aanpakken. Niet naar een klein gedeelte van het kind kijken, maar het hele kind zien!
Dit omvat veel meer dan je denkt.
Hoe beweegt het kind?
Hoe kijkt het kind?
Hoe gedraagt een kind zich?
Hoe ervaart het kind prikkels?
Hoe praat en denkt het kind?
Hoe leert het kind?
Hoe wordt informatie verwerkt?
Nieuwsgierig geworden naar mijn werkwijze? Stuur even een berichtje of bel me gerust op!