Wat is dyslexie?

Lezen is niet gemakkelijk. Mason (1975) beweert zelfs dat het de meest complexe vaardigheid is die wij mensen uitvoeren. Allereerst dienen we onze ogen op de juiste manier te laten samenwerken, scherp te stellen en te richten op het juiste punt. Zodra onze hersenen begrijpen wat we zien, interpreteren we tekens en koppelen deze aan een betekenisvolle klank die we in ons systeem hebben opgeslagen. We voegen de letters samen tot een betekenisvol woord en proberen zelfs de diepere betekenis van een woordgroep te begrijpen als deze samen worden gevoegd in een zin. Sommige kinderen slaan woorden juist op als een plaatje en herkennen het woord juist in zijn geheel. Kun je je voorstellen hoe speciaal het is dat dit proces zo vaak goed gaat?!

Dyslectische kinderen hebben 4 keer zoveel moeite met het leesproces dan kinderen met een normale leesontwikkeling (Charlotte Observer, 2000). Dat het lezen moeite kost is duidelijk. Echter is de absolute oorzaak van dyslexie niet gevonden, ondanks vele onderzoek die gedaan zijn naar dyslexie. Er zijn 4 theorieën die dyslexie kunnen verklaren:

1. Dyslexie is een fonologische stoornis

Er worden neurologische afwijkingen gevonden in de talige gebieden rondom de Sylvian fissure. Dit leidt tot een lager fonologisch bewustzijn. Dit zorgt ervoor dat kinderen moeite hebben om tekens te koppelen aan klanken en andersom.

2. Auditieve informatie verwerking

Het duurt voor dyslectische kinderen langer om auditieve informatie te verwerken. Er worden afwijkingen gezien in het auditieve en visuele systeem.

3. Fonologische stoornis in combinatie met benoemen

Het snel benoemen van kleuren en plaatjes loopt vertraagd. Kinderen zijn langzamer in hun reactie op tonen en lichtflitsen.

4. Cerebellaire stoornis

Dyslectische kinderen laten vaak een variatie van achterstanden op meerdere gebieden zien:

- Balans

- Motorische vaardigheden

- Fonologische vaardigheden

- Snel informatie verwerken is lastig

Veel automatiseringsvaardigheden zijn aangedaan die vloeiend zouden moeten verlopen na herhaling. Omdat motorische vaardigheden verwijzen naar het cerebellum (welke betrokken is bij het lezen), kan er gesproken worden van een cerebellaire stoornis.

In de Nederlandse benadering wordt er nauwelijks aandacht geschonken aan de visuele vaardigheden, de informatieverwerking en de motorische vaardigheden. De nadruk ligt vooral op het stimuleren van het fonologisch bewustzijn en de klank- tekenkoppeling. Dit, terwijl 98% van de kinderen moeite hebben met visueel motorische taken (Blythe, 2002)! Dit moet volgens ons anders! Een bredere aanpak, volledig aangepast aan het kind zelf. Alleen op deze manier kunnen we de kern van het probleem in beeld krijgen en het kind echt helpen